ترمز ایمنی آسانسور (پاراشوت)
ترمز ایمنی تجهیزی است که روی یوک کابین آسانسور نصب میشود. هرگاه سرعت آسانسور از حد تعریف شده برای آن بیشتر شود، ترمز ایمنی توسط یک سیستم که مانند پدال خودرو عمل میکند فعال میشود و کابین را متوقف میکند. بالاتر رفتن سرعت آسانسور از نظر حد تعریف شده برای آن، معنای سقوط کابین را برای ترمز ایمنی دارد و وظیفه ترمز ایمنی جلوگیری از سقوط کابین است.
اختراع ترمز ایمنی آسانسور یا پاراشوت نقطه شروعی برای کاربرد آسانسور در ساختمان های بلند مرتبه محسوب میشود که عملکرد آن، مانع از سقوط آزاد کابین میشود و ایمنی و سلامت مسافرین را تضمین میکند. از زمان اختراع پاراشوت تاکنون، تحولات و ابداعات زیادی برای ایمنی هرچه بیشتر این وسیله مهم صورت گرفته است که از نوع پیشرفته آن میتوان به پاراشوت با هدایت کننده انعطاف پذیر گیره ای و سیستم تدریجی (wedgematic) اشاره کرد.
اغلب ترمز های ایمنی آسانسور (پاراشوت) به شرح زیر می باشد:
الف) دو کفشک ترمز متحرک
ب) یک کفشک ترمز ثابت و یک رولر
ج) یک کفشک ترمز ثابت و دو رولر
کفشک های ترمز به طور همزمان حرکت میکنند تا به یک یا چند قطعه مشخص متصل شوند. نیروی ترمز از طریق اصطکاک بین سطح کفشکهای ترمز و ریل راهنما ایجاد میشود. طبق استاندارد شتاب کند شونده در پاراشوتهای تدریجی باید بین g2/0تا g1 باشد، دلیل آن این است که شوک کمتری در اثر ترمز به کابین و مسافرین وارد میگردد. وقتی شتاب کند شونده بیشتراز g1 باشد، عمل ترمز سریع اتفاق افتاده است که در این صورت باعث ایجاد شوک ناشی از توقف سریع کابین به مسافرین میشود. هنگامی که کمتر از g2/0 باشد نیروی کمی به ریل راهنما وارد میشود که در این صورت کابین مسافت بیشتری بر روی ریل راهنما میلغزد و حتی ممکن است به علت نا کافی بودن نیروی ترمز به کف چاهک آسانسور برخورد نماید.